Πέμπτη 16 Φεβρουαρίου 2012

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΤΕΛΕΙΟΜΑΝΙΑ;ΜΙΚΡΑ ΒΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΕΤΕ.

                                                                                Τι είναι η τελειομανία;

      Μια φορά και έναν καιρό ήταν μια πολύ όμορφη πεταλούδα που την έλεγαν Μπέλα. Παρόλο που ζούσε σε ένα πολύ όμορφο δάσος με πολλά ζώα και αμέτρητες άλλες πεταλούδες, δεν είχε καλές σχέσεις με κανέναν και δεν έβγαινε συχνά από το σπίτι της. Όποτε έβγαινε, όμως, όλοι όσοι την έβλεπαν έμεναν άφωνοι από την ομορφιά της. Πράγματι, τα φτερά της, ήταν τα πιο όμορφα φτερά που είχε δει ποτέ κανείς. Εύκολα διέκριναν όλοι ανταύγιες με τα πιο όμορφα χρώματα - γαλάζιο, πορτοκαλί, μωβ και κόκκινο.
       Όλοι, λοιπόν, την ήξεραν στο δάσος, όπου έμενε, σαν την πιο όμορφη πεταλούδα που είχαν δει ποτέ με τα πιο φανταχτερά φτερά και πάντα έλεγαν πόσο όμορφη γινόταν κάθε μέρα και περισσότερο. Ταυτόχρονα, όμως, έλεγαν μεταξύ τους πόσο παράξενη πεταλούδα ήταν, αφού δε μιλούσε σε κανέναν και δεν έβγαινε από το σπίτι της παρά μόνο για να γεμίσει ένα κουβά με νερό νωρίς το πρωί και για να πάρει τη σιδερώστρα νωρίς το απόγευμα, που την είχε στην αυλή της, γιατί δε χωρούσε στο σπίτι της. Εκείνες ήταν οι μοναδικές στιγμές που την έβλεπαν. Όλες οι πεταλούδες την επισκέπτονταν στο σπίτι της και της πρότειναν να πάει μαζί τους μια βόλτα, αλλά εκείνη δεν ήθελε. Είχε πάει κάποιες φορές αλλά γύριζε πάλι στο σπίτι της μέσα σε 1 ώρα.
       Ο Ραφαέλ, την κοιτούσε συνέχεια όποτε την έβλεπε. Προσπαθούσε να τη κάνει να καταλάβει ότι του αρέσει πολύ και ήθελε πολύ να της μιλήσει, αλλά οι φίλοι του, οι άλλες πεταλούδες, του έλεγαν να προσέχει γιατί εκείνη ήταν πολύ παράξενη. "Δε την έχεις δει πώς μας κοιτάει όλους όποτε βγαίνει λίγο έξω από το σπίτι της;" "Έχει πρόβλημα." "Μόνο η ομορφιά της την ενδιαφέρει" άκουγε από όλους. 
       Ένα βράδυ, όμως, η τύχη του χαμογέλασε. Καθώς γυρνούσε στο σπίτι του πέρασε από το σπίτι της με την ελπίδα να τη δει. Και τελικά, την είδε...αλλά το θέαμα δε του άρεσε καθόλου! Την είδε να κάθεται στα σκαλιά του σπιτιού της, έξω από την πόρτα και να κλαίει. Πήρε την απόφαση να την πλησιάσει. 
-Γιατί κλαις έξω από το σπίτι σου; της είπε με αποφασιστικότητα.
-Ποιος είσαι; Φύγε από δω. Του είπε τρομαγμένη.
-Ο Ραφαέλ είμαι. Δε φεύγω αν δε μου πεις τι έχεις και κλαις. Πες πως είμαι ένας φίλος σου που ενδιαφέρεται για σένα και θέλει να ακούσει το πρόβλημά σου.
-Φίλος μου; Είπε εκείνη ειρωνικά. Εγώ δεν έχω φίλους εδώ. Είμαι μόνη μου.
-Το έχω παρατηρήσει. Αυτό όμως, δε σημαίνει, πως δεν υπάρχουν πεταλούδες που νοιάζονται για σένα και πως δεν αναρωτιούνται γιατί είσαι τόσο απόμακρη με όλους!
- Νομίζεις πως εμένα μου αρέσει που δεν έχω φίλους; Αλλά δε μπορώ να κάνω κάτι για αυτό. Κάθε μέρα προσπαθώ να αφιερώσω χρόνο για να σας γνωρίσω όλους, αλλά πάντα ο χρόνος φεύγει χωρίς την παραμικρή ευκαιρία για αυτό. 
-Τι εννοείς; Τι κάνεις δηλαδή κάθε μέρα που δε σου μένει χρόνος για να μας γνωρίσεις;
-Ξυπνάω κάθε πρωί, πάω στο ποτάμι να βάλω στο κουβά νερό για να μπορέσω να πλύνω τα φτερά μου  όσο μπορώ καλύτερα. Εξετάζω προσεκτικά τη κάθε λεπτομέρεια. Στη συνέχεια πρέπει να τα στραγγίξω καλά, να τα απλώσω για να στεγνώσουν, το απόγευμα πρέπει να τα σιδερώσω για να μην είναι ζαρωμένα, να τα τινάξω προσεκτικά για να μην είναι σκονισμένα και το βράδυ να τα μουλιάσω στo μαλακτικό και τη πεταλουδοχρυσόσκονη για να μη χάνουν τη λάμψη και την απαλότητά τους. Με κατάλαβες τώρα γιατί δε μου μένει χρόνος όλη μέρα; 
       Ο Ραφαέλ τη κοιτούσε ξαφνιασμένος και απορημένος. Ήξερε, όπως και οι άλλες πεταλούδες, πως ήταν η πιο όμορφη πεταλούδα που είχαν δει ποτέ στη ζωή τους αλλά δε περίμενε με τίποτα η Μπέλα να αφιερώνει τόσο χρόνο κάθε μέρα στο να διατηρεί τα φτερά της όμορφα και καθαρά. Δεν έβλεπε εκείνη πόσο όμορφη ήταν; Για ποιο λόγο αφιέρωνε τόσες ώρες; Άλλωστε, κανένας δε την έβλεπε στη διάρκεια της ημέρας παρά μόνο για λίγα λεπτά. Ποιος ήταν ο σκοπός της.; Ίσως το έκανε για τον εαυτό της...ίσως της άρεσε να βλέπει και να απολαμβάνει την ομορφιά της η ίδια και όχι οι άλλοι. Ποιο είναι το νόημα, όμως, όταν χάνεις τόσα άλλα σημαντικά και ουσιώδη πράγματα; Για ένα ήταν σίγουρος...όσο όμορφη και αν ήταν η Μπέλα, σίγουρα δεν ήταν καθόλου ευτυχισμένη με τη ζωή της!
-Μπέλα, όλη αυτή η διαδιακασία πώς σε κάνει να νιώθεις;
-Είμαι πάρα πολύ πιεσμένη και αγχωμένη γιατί πρέπει να εκτελέσω το καθήκον μου..και αυτό είναι η συντήρηση των όμορφων φτερών μου.
-Υπάρχει, όμως, μια στιγμή της ημέρας που να απολαμβάνεις το επίτευγμά σου και να είσαι ικανοποιημένη με αυτό;
       Η Μπέλα τον κοιτούσε σκεφτική. Προσπαθούσε να σκεφτεί μια ώρα της ημέρας που πραγματκά θα ήταν ικανοποιημένη με το αποτέλεσμα. Που θα κοίταζε στο καθρέφτη τα ωραία της φτερά και θα τα καμάρωνε. Που θα απολάμβανε τη λάμψη των φτερών της στο πέταγμά τους και την απαλότητά τους στο χάδι της. Την ήξερε την απάντηση. Ήταν "όχι". Δεν υπήρξε ποτέ η στιγμή που να απόλαυσε πραγματικά αυτό για το οποίο προσπαθούσε μια ζωή. Πάντα το αποτέλεσμα, της φαινόταν μικρό. 
- Υπάρχει μια στιγμή της ημέρας που να είσαι πραγματικά ικανοποιημένη; την ξαναρώτησε ο Ραφαέλ.
-ΌΧΙΙΙ, απάντησε η Μπέλα ξεσπώντας ακόμα περισσότερο σε κλάματα. 
       Ο Ραφαέλ την αγκάλιασε και της είπε:
-Είναι άδικο για σένα, να προσπαθείς συνεχώς για κάτι, για το οποίο όχι μόνο δεν αντλείς ευχαρίστηση ποτέ, αλλά αφιερώνεις τόσο χρόνο που οτιδήποτε άλλο ουσιώδες φεύγει από κοντά σου και απομακρύνεται. Υπάρχουν τόσα ωραία πράγματα στη ζωή που αξίζουν και τα αφήνεις να φεύγουν χωρίς να τα ζεις.
       Η Μπέλα προσπαθούσε να συνειδητοποιήσει τα λόγια του. Κατάλαβε πως όλη της η ζωή ήταν αφιερωμένη στο να συντηρεί τα φτερά της, χωρίς ποτέ να γνωρίσει άλλες πεταλούδες, να κάνει φίλους, να αγαπήσει και να αγαπηθεί πραγματικά, να ευχαριστηθεί παιχνίδι, να πετάξει από λουλούδια σε λουλούδια...να ζήσει! Για αυτήν η ζωή ήταν η ομορφιά των φτερών της και έκανε τα πάντα για να φαίνονται κάθε μέρα ακόμα πιο όμορφα και τέλεια. Αλλά δε το πετύχαινε ποτέ! 
- Αύριο είναι το πεταλουδοπανήγυρο. Όλοι θα είμαστε εκεί να παίξουμε και να διασκεδάσουμε! Θα χαρούμε να έρθεις μια φορά να σε γνωρίσουμε λίγο καλύτερα, της είπε ο Ραφαέλ.
-Εντάξει, του απάντησε η Μπέλα. Θα προσπαθήσω.
      Την επόμενη μέρα, όλοι έμειναν άφωνοι όταν είδαν τη Μπέλα να τους πλησιάζει. Ήταν ανάμεικτα τα συναισθήματα. Από τη μία ένιωθαν έκπληξη που ήρθε για πρώτη φορά στο πεταλουδοπανήγυρο και από την άλλη ένιωθαν θαυμασμό που τα φτερά της ήταν τόσο λαμπερά και όμορφα. Κάποιοι που δε την είχαν δει ποτέ, επιβεβαίωσαν αυτό που είχαν ακούσει...ότι ήταν πολύ όμορφη. Ο Ραφαέλ, όταν την  είδε, την πλησίασε, την ευχαρίστησε που ήρθε και την σύστησε σε όλους.
-Αυτή είναι η Μπέλα. Δώστε της την ευκαιρία να σας γνωρίσει καλύτερα και γνωρίστε την και εσείς. 
       Από εκείνη τη μέρα, η Μπέλα γνώρισε όλες τις πεταλούδες, άρχισε να παίζει μαζί τους, να πετάει από εδώ και από εκεί, να κάνει φίλους, να προσφέρει, να αγαπάει, να κάνει δώρα. Ο Ραφαέλ είχε δίκιο. Υπάρχουν τόσα όμορφα πράγματα στη ζωή που δεν αξίζει να τα αφήνεις να φεύγουν. Φυσικά, τον αγάπησε με όλη της τη καρδιά και έζησε μαζί του για όλη της τη ζωή. Ένιωθε η πιο ευτυχισμένη πεταλούδα του κόσμου.

       Η ζωή της Μπέλας δε διαφέρει σε τίποτα από το πώς νιώθει και ζει ένας άνθρωπος που κυνηγά το τέλειο. Τα κυρίαρχα συναισθήματα που τον συνοδεύουν είναι το άγχος και η πίεση. Δε μπορεί να χαλαρώσει ποτέ και να χαρεί τη ζωή, γιατί αφοσιώνεται σε έναν ή περισσότερους τομείς, στους οποίους αγωνίζεται για να πετύχει και να είναι ο καλύτερος. Παρόλο που είναι πετυχημένος σε αυτό που κάνει, αυτό είναι κάτι που το βλέπουν κυρίως οι άλλοι άνθρωποι. Ο ίδιος δεν αντλεί καμία ικανοποίηση. Οτιδήποτε και αν προσπαθεί να εκπληρώσει, του δημιουργεί ένα βαθύ αίσθημα πίεσης. Ακόμα και όταν κάτι ολοκληρώνεται, δε σταματά για να απολαύσει την επιτυχία του, αλλά θεωρώντας την ασήμαντη, περνά στην αμέσως επόμενη δραστηριότητα. Πιστεύει, ότι με το διαρκή αγώνα θα φτάσει την απόλυτη τελειότητα, παρόλο που το αποτέλεσμα δε του φαίνεται πραγματικά πετυχημένο ποτέ. Για αυτό είναι σε εγρήγορση πάντα, περιμένοντας τη στιγμή που θα φτάσει το τέλος, όπου μπορεί να χαλαρώσει.

Επιμέλεια : Κουλπάση Ειρήνη.


Ποιοι είναι οι 3 τύποι τελειομανίας;
       Οι 3 τύποι τελειομανίας είναι
-η ανάγκη για επιτυχία,
-η ανάγκη για κοινωνική αναγνώριση,
-η καταναγκαστικότητα.
       Στην πρώτη περίπτωση, ανήκει η κατηγορία των εργασιομανών. Είναι εκείνοι που δουλεύουν αμέτρητες ώρες την ημέρα έχοντας σα στόχο ένα πολύ υψηλό επίπεδο επιτυχίας. Αυτό φυσικά, γίνεται σε βάρος των άλλων αναγκών τους, διότι αγωνίζονται συνεχώς για να είναι οι καλύτεροι στη δουλειά τους. Είναι εκείνοι που λένε στο τέλος μιας επιτυχίας: "τα πήγα καλά, αλλά θα μπορούσα και καλύτερα".
       Στη δεύτερη περίπτωση, το άτομο προσανατολίζεται στην απόκτηση κύρους, ομορφιάς και υλικών αγαθών. Είναι παγιδευμένο σε ένα συνεχή αγώνα συγκέντρωσης ολοένα και περισσότερων αγαθών, δύναμης και γοήτρου και νιώθει ντροπή όταν δε καταφέρνει να εκπληρώσει τις προσδοκίες του.
       Στη τρίτη περίπτωση, το άτομο παλεύει συνεχώς να έχει τα πάντα σε τάξη. Εξετάζει τα πάντα με κάθε λεπτομέρεια γιατί θέλει τα πάντα να είναι άψογα. Δε θέλει να κάνει κανένα λάθος, όσο ασήμαντο και αν είναι αυτό.
       Ένας άνθρωπος μπορεί να ανήκει σε περισσότερους από έναν τύπους.

Ποια είναι τα βασικά χαρακτηριστικά των τελειομανών;
- Η ζωή σας είναι ένας διαρκής αγώνας για να πετύχετε σε έναν τομέα. Αγωνίζεστε για να είστε οι καλύτεροι σε αυτό που κάνετε και διοχετεύετε όλη την ενέργειά σας σε αυτό.
- Πολύ σπάνια σταματάτε τις μανιώδεις προσπάθειές σας για να απολαύσετε την επιτυχία σας. Προχωράτε στην επόμενη δραστηριότητα, θεωρώντας μάλιστα την προηγούμενη επιτυχία σας ασήμαντη.
- Η επιτυχία σας είναι αντιληπτή μόνο από τους άλλους.
- Οι συναισθηματικές σχέσεις σας μπορεί να είναι προβληματικές. Ψάχνετε για τον τέλειο σύντροφο και δε συμβιβάζεστε με τίποτα λιγότερο. Πολλές φορές τους περιφρονείτε για τη μη ανταπόκρισή τους στα κριτήρια που τους έχετε  θέσει. Σας προσελκύουν είτε τελειοθηρικοί σύντροφοι που θέτουν και εκείνοι πολύ υψηλά και ανελαστικά κριτήρια ή σύντροφοι που είναι αντίθετοι από εσάς, δηλαδή πιο βολικοί και χαλαροί.
-Ένα μεγάλο πρόβλημα για εσάς, είναι ο χρόνος. Έχετε να κάνετε τόσα πράγματα μέσα σε τόσο λίγο χρόνο!
- Δεν αφιερώνετε χρόνο στους άλλους ανθρώπους της ζωής σας, γιατί αφιερώνετε πολλές ώρες στις υψηλές φιλοδοξίες σας-στη δουλειά, στη τάξη, στην επιτυχία, στο πλούτο, στην ομορφιά και άλλα.
- Πολλές φορές σας διακρίνει αναβλητικότητα. Επειδή τα εξωπραγματικά κριτήρια που θέτετε κάνουν πολλές δραστηριότητες να σας φαίνονται ακατόρθωτες, τις αποφεύγετε.
- Νιώθετε εκνευρισμό, επειδή τα πράγματα και οι άνθρωποι γύρω σας δε πληρούν τα κριτήριά σας, τα οποία δε καταλαβαίνετε ότι είναι υψηλά. Παράλληλα, νιώθουν και οι άλλοι εκνευρισμό και μειονεκτικότητα επειδή ανησυχούν μήπως δεν ικανοποιήσουν τις προσδοκίες σας.

Μικρά βήματα για να αντιμετωπίσετε τη τελειομανία. 
1) Καταγράψτε τα θέματα, για τα οποία θέτετε εξωπραγματικά στάνταρ.
       Ανάλογα με το τύπο στον οποίο ανήκετε- ανάγκη για επιτυχία, για κοινωνική αναγνώριση ή καταναγκαστικότητα- τα θέματα για τα οποία έχετε υψηλές προσδοκίες και αισθάνεστε άγχος, μπορεί να είναι η δουλειά, η ομορφιά, τα χρήματα, η καθαριότητα, το διάβασμα, η καλή επίδοση σε σπορ και άλλα.

2) Καταγράψετε τα πλεονεκτήματα των προσπαθειών σας να ανταποκριθείτε σε αυτά τα στάνταρ. 
       Τα πλεονεκτήματα που θα προκύψουν, έχουν να κάνουν με το επίπεδο της επιτυχίας σας. Είναι τα οφέλη που κερδίζετε μέσα από την επιτυχία, την ομορφιά, τα χρήματα, τη δουλειά, τα οποία μπορεί να είναι εντυπωσιακά και να είστε πράγματι περήφανοι για αυτά αλλά δε σας κάνουν επί της ουσίας ευτυχισμένους.

3)Καταγράψτε τα μειονεκτήματα των προσπαθειών σας να ανταποκριθείτε στις ανελαστικές προδοκίες σας.
       Τα μειονεκτήματα είναι όλα εκείνα που θυσιάζετε για να πετύχετε στον αγώνα σας και μπορεί να είναι η υγεία σας, η επιθυμία για χαλάρωση, η συναισθηματική σας ζωή, η ποιότητα των σχέσεών σας με την οικογένειά σας, το/τη σύντροφό σας, τους φίλους σας.

4) Αξιολόγηση των μειονεκτημάτων και των πλεονεκτημάτων που καταγράψετε.
       Ίσως, τα μειονεκτήματα που θα καταγράψετε θα είναι πολύ λίγα σε σχέση με τα πλεονεκτήματα που σας προσφέρει ο συνεχής αγώνας, αλλά ήρθε η ώρα να αξιολογήσετε τα μειονεκτήματα και τα πλεονεκτήματά σας και να αποφασίσετε για τις συνέπειες τους στη ζωή σας. Τα πλεονεκτήματα δικαιώνουν την προσπάθεια και τον προσανατολισμό σας προς τις υψηλές φιλοδοξίες σας ή τα μειονεκτήματα υπερτερούν ξεκάθαρα σε σχέση με τα πλεονεκτήματα;

5)Οριοθετήστε το χρόνο σας. 
       Κάντε ένα χρονοδιάγραμμα, στο οποίο θα καθορίζετε το χρόνο που θα αφιερώνετε σε κάθε μια από τις καθημερινές δραστηριότητες, χωρίς να ξεφεύγετε από το χρόνο που έχετε θέσει.  Συμβιβαστείτε με το συγκεκριμένο επίπεδο επιτυχίας που έχετε φτάσει με τη λήξη του χρονικού ορίου. Αυτή η διαδικασία γίνεται, διότι συνήθως, χάνετε την ικανότητα να δίνετε ανάλογη προτεραιότητα στις δραστηριότητές σας και όλες σας φαίνονται εξίσου σημαντικές. Μπορεί να αφιερώσετε τόσο χρόνο για να τακτοποιήσετε το κρεβάτι σας, όσο για να γράψετε ένα πολύ σημαντικό άρθρο για τη δουλειά σας. Θα πρέπει να εξετάσετε πόσο σημαντικός είναι ο στόχος που θέτετε για τη γενικότερη ευτυχία σας. Αλλάξτε τη ζωή σας σταδιακά μέχρι να προσαρμοστείτε σε μια πιο ισορροπημένη δομή. Περιορίστε το χρόνο που αφιερώνετε σε μια δραστηριότητα, προσπαθώντας να πετύχετε το τέλειο και μοιραστείτε τις ευθύνες. Περάστε χρόνο με την οικογένειά σας, τους φίλους σας, βγείτε για ένα δείπνο, κάντε μια βόλτα. Σταματήστε πριν το σημείο της τελειότητας που πιστεύετε ότι θα πετύχετε και θα δείτε ότι η ζωή σας θα συνεχιστεί ακριβώς όπως και πριν, αλλά θα είναι ακόμα καλύτερη και ποιοτική.

6) Μη σκέφτεστε με τρόπο -όλα ή τίποτα.  
       Έχετε τη τάση να σκέφτεστε ακραία, δηλαδή πιστεύετε πως κάτι είναι ή τέλειο ή απαίσιο, ή άψογο ή αποτυχημένο. Αν λάβουμε υπόψη μια κλίμακα από το 0 έως το 100, όπου το 100 είναι το τέλειο και το 0 είναι το απαίσιο, αν η απόδοσή σας δεν είναι 98-100, τότε παραμένει στο 0, αν δηλαδή δεν είναι τέλεια, τότε τη χαρακτηρίζετε απαίσια. Για σας δεν υπάρχει μια ενδιάμεση κατάσταση. Δε λογαριάζετε ότι, κάτι που κάνετε μπορεί να φτάσει και το 80 ή το 70 και τα αποτελέσματα να είναι εξίσου ικανοποιητικά. Ανάμεσα στο μαύρο και το άσπρο υπάρχει μια ολόκληρη γκρίζα ζώνη. Αν βρεθείτε στο 70, έχετε πετύχει πάλι πολλά σε σχέση με τη δουλειά, την οικονομική άνοδο ή τη καθαριότητα και  παράλληλα δε θα έχετε θυσιάσει άλλα, πολύ ουσιώδη πράγματα, όπως είναι η σωματική ξεκούραση, η καλύτερη ψυχολογική διάθεση, η καλύτερη ποιότητα των σχέσεών σας, ο περισσότερος χρόνος για σας. Από τη στιγμή που το τέλειο, εκ των πραγμάτων είναι ανέφικτο, ποιος ο λόγος να θυσιάζετε όλα αυτά τα σημαντικά πράγματα για να προσπαθείτε για κάτι που δε θα έρθει ποτέ;
      

        
       
      

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου